بیماری میگرن چیست؟ | علائم میگرن و راه های درمان آن

سردرد عارضه‌ای است که بیشتر مردم دنیا، در طول عمر خود آن را تجربه می‌کنند. بیماری میگرن نیز نوعی سردرد است و مانند بسیاری از بیماری‌ها دارای علائمی است که آن را از دیگر انواع سردرد مجزا می‌کند. ممکن است علائم میگرن شامل تهوع، استفراغ یا حساسیت به نور و صدا باشد. در بیشتر افراد، درد فقط در یک طرف سر احساس می‌شود.

بیماری میگرن چیست؟

میگرن سردردی است که می‌تواند باعث درد شدید یا احساس نبض در یک طرف سر شود. اغلب، علائم بیماری میگرن با حالت تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است. حملات میگرن می‌تواند از ساعت‌ها تا چند روز ادامه داشته باشد و درد می‌تواند آنقدر شدید باشد که در فعالیت‌های روزانه اختلال ایجاد کند.
برای برخی افراد، یک علامت هشدار دهنده به نام هاله قبل یا همراه با سردرد رخ می‌دهد. هاله می‌تواند شامل اختلالات بینایی یا سایر اختلالات، مانند گزگز در یک طرف صورت یا بازو و مشکل در صحبت کردن باشد. داروها می‌توانند به پیشگیری از بروز علائم بیماری میگرن و کاهش درد کمک کنند. داروهای مناسب و تغییرات سبک زندگی نیز ممکن است کمک کنند.

علائم یا نشانه های میگرن

علائم پیش از شروع میگرن:

• خستگی و کم شدن سطح انرژی
• تمایل به خوردن غذا
• تحریک پذیری
• حالت‌های افسردگی
• احساس سوزن شدن در بازو یا پا
• تاری دید

علائمی که با درد میگرن همراه هستند:

• حساسیت شدید به نور، حساسیت به بو و صدا
• بی اشتهایی و رنگ پریدگی
• تهوع و استفراغ
• از دست دادن دید به صورت موقت

بیشتر بخوانید: ارگانوئید مغزی (شبه اندام مغزی) چیست؟

انواع بیماری میگرن

• میگرن متداول یا بدون اورا: بدون مقدمه بروز می‌کند. این نوع میگرن شایع‌تر است.
• میگرن قاعدگی: این نوع بیماری میگرن معمولاً 2 روز قبل از شروع قاعدگی اتفاق می‌افتد و تا 3 روز بعد از آن ادامه می‌یابد.
• میگرن خاموش: این نوع میگرن استافالژیک نیز شناخته می‌شود. در واقع هاله معمولاً علامت هشداردهنده اصلی این نوع میگرن است. اما ممکن است حالت تهوع و سایر علائم میگرن نیز وجود داشته باشد. میگرن خاموش معمولاً فقط 20-30 دقیقه طول می‌کشد.
• میگرن دهلیزی: مشکلات تعادل، سرگیجه، تهوع و استفراغ از علائم میگرن دهلیزی است. این نوع معمولا در افرادی که سابقه بیماری خاص دارند اتفاق می‌افتد.
• میگرن شکمی: کارشناسان چیز زیادی در مورد این نوع نمی‌دانند. اغلب در کودکان اتفاق می‌افتد و ممکن است در طول زمان به سردردهای میگرنی کلاسیک تبدیل شود.
• میگرن چشمی: این به عنوان میگرن چشمی یا شبکیه نیز شناخته می‌شود و باعث از دست دادن کوتاه مدت، جزئی یا کلی بینایی در یک چشم، همراه با درد مبهم در پشت چشم می‌شود که ممکن است به بقیه سر سرایت کند.
• میگرن با هاله ساقه مغز: سرگیجه، گیجی یا از دست دادن تعادل ممکن است قبل از سردرد اتفاق بیفتد. درد ممکن است پشت سر را تحت تاثیر قرار دهد. این علائم معمولاً به طور ناگهانی شروع می‌شوند و می‌توانند با مشکل در صحبت کردن، زنگ زدن در گوش و استفراغ همراه شوند. این نوع میگرن به شدت با تغییرات هورمونی مرتبط است و عمدتاً زنان بالغ جوان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. وضعیت این نوع میگرن می‌تواند بیش از 72 ساعت طول بکشد.
• میگرن عصبی: میگرن عصبی از انواع شایع بیماری میگرن است که موجب بروز سردرد‌های ضربان‌دار می‌شود.

مراحل بیماری میگرن

بیماری میگرن که بر کودکان و نوجوانان و همچنین بزرگسالان تأثیر می‌گذارد، می‌تواند در چهار مرحله پیشرفت کند: پرودروم یا فاز هشدار دهنده، آئورا، حمله، ریکاوری. همه کسانی که میگرن دارند تمام مراحل را طی نمی‌کنند.

1. پرودروم یا فاز هشدار دهنده
   یک یا دو روز قبل از میگرن، ممکن است متوجه تغییرات شوید که در مورد میگرن هشدار می‌دهد، از جمله:
   یبوست
   تغییرات خلقی، از افسردگی تا سرخوشی
   ویار غذایی
   سفتی گردن
   افزایش ادرار
   خمیازه‌های مکرر
2. مرحلهٔ پیش‌درآمدی (آئورا)
   برای برخی افراد این مرحله ممکن است قبل یا در طول میگرن رخ دهد. آن‌ها معمولا بصری هستند اما می‌توانند اختلالات دیگری را نیز شامل شوند. هر علامت معمولاً به تدریج شروع می‌شود، در طی چند دقیقه ایجاد می‌شود و می‌تواند تا 60 دقیقه طول بکشد. علائم میگرن در مرحلهٔ پیش‌درآمد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
   از دست دادن بینایی
   احساس سوزن شدن در بازو یا پا
   ضعف یا بی حسی در صورت یا یک طرف بدن
   مشکل در صحبت کردن
3. مرحله حمله یا درد
   اگر میگرن درمان نشود معمولا بین 4 تا 72 ساعت طول می‌کشد. تعداد دفعات بروز میگرن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. میگرن ممکن است به ندرت رخ دهد یا چندین بار در ماه بروز کند. در طول میگرن، ممکن است:
   درد معمولا در یک طرف سر (اما اغلب در هر دو طرف) رخ بدهد.
   حساسیت به نور، صدا و گاهی بو و لامسه دیده شود.
   تهوع و استفراغ
4. مرحله پس‌ از اثر (ریکاوری)
   ممکن است بعد از آنکه سردرد اصلی تمام شد، علائم میگرن برای چند روز باقی بماند؛ که به آن پس‌اثر میگرنی می‌گویند.

علت میگرن چیست؟

اگرچه علل بیماری میگرن به طور کامل شناخته نشده است، به نظر می‌رسد ژنتیک و عوامل محیطی در این امر نقش دارند. تغییرات در ساقه مغز و تعامل آن با عصب سه قلو نیز ممکن است دخیل باشد. همچنین ممکن است عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز از جمله سروتونین نیز یکی از علل میگرن باشد. محققان در حال بررسی نقش سروتونین در میگرن هستند. سایر انتقال‌دهنده‌های عصبی، از جمله پپتید مرتبط با ژن کلسی‌تونین (CGRP) در درد میگرن نقش دارند.

بیشتر بخوانید: بیماری آلزایمر چیست؟

محرک‌های بیماری میگرن

• تعدادی از محرک‌های میگرن وجود دارد، از جمله:
• تغییرات هورمونی در زنان
• داروهای هورمونی مانند داروهای ضدبارداری
• فشار عصبی و استرس
• محرک‌های حسی نورهای روشن
• تغییرات در خواب
• فشار فیزیکی و فعالیت بدنی شدید
• تغییرات آب و هوایی
• برخی داروها مانند نیتروگلیسیرین
• افزودنی‌های غذایی شامل شیرین‌کننده آسپارتام و نگهدارنده مونو سدیم گلوتامات

پیشگیری از سردردهای میگرنی

• استرس خود را مدیریت کنید و مدیتیشن کنید.
• طبق برنامه منظم غذا بخورید.
• مایعات زیاد بنوشید.
• استراحت کافی داشته باشید.
• ورزش منظم داشته باشید.

درمان بیماری میگرن

اگر میگرن شما بیش از دو بار در هفته رخ دهد، پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند که به پیشگیری از میگرن کمک کند. هدف جلوگیری از وقوع میگرن و کاهش علائم میگرن و شدت سردرد است. این نوع داروها ممکن است به پیشگیری یا کاهش سردردهای میگرنی کمک کنند:

• داروهایی که معمولاً برای فشار خون بالا استفاده می‌شوند.
• داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند.
• داروهای خاصی که برای درمان تشنج استفاده می‌شود.
• تزریق سم بوتولینوم نوع A برای برخی بیماران
• داروهایی که CGRP را مسدود می‌کنند.

چه عواملی باعث بروز میگرن می شوند؟

محرک چیزی است که باعث شروع علائم میگرن می‌شود. برخی از رایج‌ترین محرک‌های بیماری میگرن عبارتند از:

• تغییرات هورمونی
• داروهای خاص
• تغییرات در خواب
• تغییر در وضعیت آب و هوا
• فعالیت بدنی بیش از حد
• مواد اعتیاد آور مانند کافئین یا تنباکو
• از دست دادن یک وعده غذایی
• قرار گرفتن در معرض نورهای روشن و صداهای بلند

چه داروهایی میگرن را درمان می کنند؟

پزشک ممکن است مصرف برخی داروها را برای درمان میگرن توصیه کند. دو نوع دارو وجود دارد:

• داروهای متوقف کننده میگرن: می‌توانید این داروها را در اولین علائم میگرن مصرف کنید. این نوع داروها علائم میگرن مانند درد، حالت تهوع، حساسیت و موارد دیگر را متوقف می‌کنند یا کاهش می‌دهند. داروهای رایجی که میگرن را متوقف می‌کنند؛ عبارتند از:
  تریپتان ها (5-هیدروکسی تریپتامین).
  دیتان ها (لاسمیدیتان)
  دی هیدروارگوتامین (پروکلرپرازین)
  داروهای ضد استفراغ (متوکلوپرامید)
• داروهایی برای پیشگیری از میگرن: اگر علائم شدیدی را تجربه کنید یا مکرر سردرد ناشی از میگرن داشته باشید، پزشک معمولاً داروهای پیشگیرانه را تجویز می‌کند. این داروها تعداد دفعات و تأثیر شدید میگرن را کاهش می‌دهند. داروهای پیشگیری‌کننده رایج میگرن عبارتند از:
  داروهای ضد تشنج (والپروئیک اسید، توپیرامات)
  بتا بلوکرها (آتنولول، پروپرانولول، نادولول)
  مسدود کننده‌های کانال کلسیم (وراپامیل)
  آنتی‌بادی‌های مونوکلونال
  داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، دوکسپین)
  مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (ونلافاکسین، دولوکستین)

نتیجه‌گیری

میگرن یک بیماری نورولوژیک است که می‌تواند دارای علائم متنوعی باشد اما غالبا به صورت سردرد‌های شدید و طاقت فرسا تشخیص داده می‌شود. این بیماری می‌تواند به صورت ارثی منتقل شده و هر سنی از افراد آن‌ها را درگیر کند. علائم بیماری میگرن شامل حساسیت به نور، صدا و بو است و گاهی باعث تهوع و استفراغ می‌شود. این بیماری می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد، به طوری که انجام فعالیت‌های روزمره را دشوار کند.

:Source
NHS

سوالات متداول