چه اقداماتی برای پایان دادن به کرونا ضروری است؟

بنا به گفته سازمان جهانی کنترل بیماری، فقط در صورتی به ایمنی جامع می‌رسیم که ۹۰ درصد جمعیت جهان واکسینه شده باشند. رسیدن به این آمار احتمال کمی دارد و از لحاظ ریاضی، این امر با واکسن‌های موجود غیرممکن است. می‌توان گفت نابودی کامل کرونا به واقعیت نمی‌پیوندد. در ازای آن، همه‌گیری هنگامی تمام می‌شود که تقریبا همه ایمنی داشته باشند. ترجیحا این ایمنی به‌دلیل واکسن خواهد بود؛ اما می‌تواند به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا نیز باشد.

در این صورت، پیک‌های کرونا متوقف می‌شوند و شیوع بیماری کم‌کم کاهش می‌یابد. کرونا بیماری‌ای بومی خواهد بود که تا ابد با ما باقی می‌ماند، درست مانند سرماخوردگی. در آن زمان، کرونا به‌اندازه‌ حالا مشکل بزرگی نخواهد بود. البته نه به این دلیل که تغییر می‌کند، بلکه از تازگی آن کم می‌شود و افراد دیگر از لحاظ ایمنی در برابر آن آسیب‌پذیر نیستند.

در آینده، بیشتر مردم به ویروس کرونا مبتلا خواهند شد؛ اما برای افرادی که نقص ایمنی ندارند، این بیماری دیگر ترسناک نخواهد بود. افراد واکسینه می‌توانند در معرض ویروس قرار بگیرند، ولی دچار بیماری شدیدی نشوند. حتی افرادی که علائم نشان می‌دهند نیز امکان بهبود را خواهند داشت.

عناصر مختلفی هستند که می‌توانند با همکاری هم به همه‌گیری پایان دهند:

۱. واکسن

ضروری و امکان‌پذیر است که واکسن‌های در دسترس بهتر شود. تمرکز واکسن‌ها باید روی مقابله در برابر جهش‌های جدید باشد. تحقیقات نشان می‌دهند استفاده از مواد زیستی و اکسیژن می‌تواند تزریق واکسن را بهبود بخشد و ایمنی را بالاتر ببرد.

فرهنگ‌سازی و تشویق برای دریافت واکسن هم سوی دیگر ماجراست. افراد باید نسبت به شایعات گوناگون پیرامون واکسن کرونا از جمله شایعه مرگ بر اثر واکسن کرونا تیزهوش باشند. واکسن بهترین صلاح ما برای مبارزه با این ویروس است.

۲. داروهای پیشگیری‌کننده

بخش مهمی از کنترل بیماری دارویی ارزان و با اثر طولانی برای پیشگیری است. این نوع داروها پیش از شروع فعالیت به ویروس حمله و از انتقال آن جلوگیری می‌کنند. همچنین، نیاز است داوری کرونا برای استفادۀ همه امن باشد تا برای تمام افرادی که در معرض خطر قرار دارند تجویز شود. این نوع داروهای پیشگیرانه برای مبارزه با آنفولانزا استفاده شده و توانسته در ۸۰ درصد مواقع مانع انتقال ویروس بین افراد نزدیک شود. البته این داروها در حال حاضر وجود ندارند و لازم است از اولویت‌های مهم داروسازان سراسر جهان باشند.

۳. قوانین کنترل بیماری

متأسفانه تجربه نشان می‌دهد واکسن و داروها به‌تنهایی برای متوقف‌کردن ویروس کافی نیستند. همه کشورها باید سهم خود را در فراهم‌کردن امکانات تأمین سلامت عموم انجام دهند. مهم‌ترین عوامل برای کنترل کووید ۱۹ شناسایی افراد آلوده و قرنطینه‌کردن آنهاست. با این کار، از انتقال ویروس پیشگیری می‌شود و افرادی که آلوده شده یا در معرض ویروس قرار گرفته‌اند از جمعیت جدا می‌شوند.

۴. اقدامات هر کشور

بسیاری از کشورهای جهان سلامت افراد را اولویت خود قرار نداده‌اند. در این کشورها، کمتر از ۲ درصد بودجه به تأمین سلامت اختصاص داده شده و نتیجه آن کاملا قابل‌مشاهده است. کشورهای ثروتمند نمی‌توانند در اقدامات کشورهای دیگر دخالت کنند؛ اما در بیماری‌های واگیردار، آلودگی یک فرد، می‌تواند به‌معنی آلودگی همه باشد.