6 اردیبهشت 1403

بیماری های قلبی عروقی (CVDs) عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند. سطح خطر به عوامل خطر بسیاری بستگی دارد، اما پزشکان در حال حاضر تنها تعداد انگشت شماری از شاخص های بالینی گسترده – مانند فشار خون، سطح کلسترول یا دیابت – برای اطلاع از پیش آگهی و هدایت بیماران به مراقبت های پیشگیرانه مناسب دارند.

در آوریل 2022، استفان ویلیامز، مدیر ارشد پزشکی شرکت بیوتکنولوژی SomaLogic مستقر در بولدر، کلرادو، یک مطالعه چند ملیتی را رهبری کرد که قدرت و نوید یک استراتژی پیش آگهی جایگزین را نشان داد. محققان از یک پلت فرم پروتئومیکس برای شناسایی و تایید مجموعه ای از نشانگرهای زیستی استفاده کردند که در مجموع پنجره ای به سلامت قلب فرد ارائه می دهند. پانل پروتئین های حاصل از امتیازات خطر بالینی موجود بهتر عمل کرد و زیرمجموعه ای از بیماران فوق العاده پرخطر با احتمال بیش از 43 درصد برای تجربه یک رویداد قلبی عروقی مانند حمله قلبی یا سکته در چهار سال آینده نشان داد.

تعداد فزاینده ای از مطالعات نشان می دهد که چگونه بینش در مورد پروتئوم انسانی – مجموعه تمام پروتئین های بدن – می تواند تشخیص، درمان و درک پزشکی CVD را راهنمایی کند. پزشکان با داشتن نشانگرهای زیستی پروتئین مناسب، به زودی می‌توانند ابزارهای مورد نیاز برای ارائه مراقبت‌های پیشگیرانه و مداخله‌ای بسیار خاص بیمار را در اختیار داشته باشند.

نشانه های سلامت قلب

ویلیامز معتقد است که پروتئین ها نشانگرهای زیستی ایده آلی برای ارزیابی سلامت هستند. او می‌گوید: «شبکه‌های پروتئینی برای انتقال اطلاعات از یک سیستم بیولوژیکی به سیستم دیگر تکامل یافته‌اند و هدف 95 درصد از داروهای شناخته‌شده هستند». اطلاعاتی که توسط پروتئین ها منتقل می شود توسط عوامل ژنتیکی که در خطر ابتلا به بیماری نقش دارند، اطلاع داده می شود، اما تحت تأثیر شیوه زندگی و عوامل محیطی قرار می گیرد و یک شاخص از وضعیت فیزیولوژیکی فرد ارائه می دهد.

با این حال، تجزیه و تحلیل پروتئوم می تواند چالش برانگیز باشد. یکی از پرکاربردترین روش ها، طیف سنجی جرمی (MS) است، اما این روش همیشه برای کاربردهای تشخیصی و پیش آگهی بالینی ایده آل نیست. پیتر گانز، متخصص قلب در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، و نویسنده ارشد مطالعه پروتئومیکس، اشاره می کند که ام اس کند است و فاقد محدوده دینامیکی برای کشف نشانگرهای زیستی موثر است. او می‌گوید: «اگر یک آزمایش بدون هدف انجام دهید، می‌توانید پروتئین‌هایی را که بسیار فراوان هستند اندازه‌گیری کنید، اما نمی‌توانید پروتئین‌ها را در غلظت‌های پایین اندازه‌گیری کنید». بسیاری از جالب‌ترین پروتئین‌های بالینی ممکن است در یک نمونه بسیار کمیاب باشند.»

 

منبع: https://www.nature.com/

دیدگاه ها

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.