17 آبان 1403

آب مروارید

اگر بالای 60 سال دارید و دیدتان تار یا کدر شده است، ممکن است آب مروارید داشته باشید. این یک بیماری شایع در افراد مسن است و چشم پزشک می‌تواند آن را درمان کند. راه های زیادی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری آب مروارید وجود دارد که یکی از آن‌ها مصرف قرص و داروی تقویت چشم است.

آب مروارید چیست؟

آب مروارید یا کاتاراکت یک ناحیه کدر در عدسی چشم (بخش شفاف چشم که به متمرکز کردن نور کمک می‌کند) است. احتمال ابتلا به آب مروارید با افزایش سن افزایش می‌یابد. در واقع، بیش از نیمی از آمریکایی‌های 80 ساله یا بالاتر آب مروارید دارند.
در ابتدا ممکن است متوجه کاتاراکت نشوید اما با گذشت زمان، آب مروارید می‌تواند دید شما را تار، مه آلود یا کم رنگ کند. همچنین ممکن است در خواندن یا انجام سایر فعالیت‌های روزمره مشکل داشته باشید. با گذشت زمان، آب مروارید می‌تواند منجر به کاهش بینایی شود.

علائم و نشانه های آب مروارید

علائم و نشانه های آب مرواریدآب مروارید یکی از انواع بیماری های چشم است و در افراد مسن بسیار است. اما خبر خوب این است که جراحی می‌تواند آب مروارید را از بین ببرد. جراحی آب مروارید بی خطر است و مشکلات بینایی ناشی از آب مروارید را اصلاح می‌کند. علائم اصلی آب مروارید عبارتند از:

  • دید تار یا کم نور
  • مشکل دید در شب
  • حساسیت به نور
  • نیاز به روشنایی بیش‌تر برای مطالعه و سایر فعالیت‌ها
  • دیدن هاله در اطراف چراغ‌ها
  • محو شدن یا زرد شدن رنگ‌ها
  • دوبینی در یک چشم

انواع بیماری آب مروارید

  • آب مروارید کودکان: آب مروارید بر نوزادان و کودکان تأثیر می‌گذارد. نوزادان ممکن است با آب مروارید (مادرزادی) به دنیا بیایند، یا آب مروارید ممکن است مدتی پس از تولد ایجاد شود. آب مروارید ممکن است به دلیل آسیب‌های چشمی یا سایر بیماری‌های چشمی نیز رخ دهد. نوزادان و کودکان مبتلا به آب مروارید برای جلوگیری از مشکلاتی مانند آمبلیوپی (تنبلی چشم) نیاز به درمان فوری دارند.
  • آب مروارید تروماتیک: این نوع آب مروارید زمانی ایجاد می‌شود که چیزی به چشم آسیب برساند. درمان این نوع، پیچیده‌تر است زیرا ساختارهای اطراف عدسی نیز ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
  • آب مروارید ثانویه: لکه‌های ابری هستند که روی عدسی یا غشای عدسی ایجاد می‌شوند. اصطلاح دیگر برای این وضعیت کدورت کپسولی خلفی است. این یک عارضه شایع اما قابل درمان است.
  • آب مروارید مرتبط با افزایش سن: انواع مختلفی از آب مروارید مرتبط با افزایش سن وجود دارد. نام آن‌ها به مکان آن‌ها در لنز چشم اشاره دارد که عبارتند از: آب مروارید اسکلروتیک هسته ای، آب مروارید قشری، آب مروارید زیر کپسول قدامی

آب مروارید در نوزادان و کودکان

آب مروارید در نوزادان و کودکانبرخی از کودکان با آب مروارید به دنیا می‌آیند، اگر عدسی آن طوری که باید در دوران بارداری شکل نگیرد. این نوع آب مروارید مادرزادی می‌تواند ناشی از یک مشکل کروموزومی مانند سندرم داون باشد. آن‌ها همچنین ممکن است ارثی باشند، به این معنی که والدین نوزاد ممکن است این بیماری را داشته باشند. آب مروارید که پس از تولد ایجاد می‌شود، اکتسابی نامیده می‌شود. علل عبارتند از:

  • آسیب چشم
  • دیابت
  • عوارض ناشی از مشکلات چشم
  • پرتو درمانی
  • استروئیدها

پیشگیری از آب مروارید

ایجاد آب مروارید بخشی معمولی از روند پیری است. با این حال، می‌توانید برای محافظت از سلامت چشم چند قدم بردارید و به طور بالقوه این روند را کاهش دهید:

  • سیگار نکشید: دود تنباکو و سیگار خطر ابتلا به آب مروارید را افزایش می‌دهد.
  • مصرف مکمل بینایی: مصرف بهترین قرص و داروی تقویت چشم ضعیف برای بیماران مبتلا به آسیب‌های بینایی یا افرادی که رژیم غذایی مناسبی ندارند، بسیار مفید می‌باشد. مصرف مکمل بینایی باعث تاخیر در ابتلا به آب مروارید می‌شود.
  • از چشمان خود در برابر نور خورشید محافظت کنید: از عینک آفتابی یا عینک با پوشش ضد اشعه ماوراء بنفش استفاده کنید. کلاه لبه دار نیز می‌تواند کمک کننده باشد.
  • مراقبت منظم از چشم خود داشته باشید‌: از پزشک خود بپرسید که چند وقت یکبار باید برای معاینه مراجعه کنید.
  • برای خواندن مطالب از ذره‌بین استفاده کنید.

راه های درمان آب مروارید

راه های درمان آب مروارید

  • جراحی تنها راه برای درمان آب مروارید است، اما ممکن است فوراً به جراحی نیاز نداشته باشید. اگر مشکل را در مراحل اولیه تشخیص دهید، ممکن است بتوانید آن را با استفاده از یک عینک حل کنید.
  • اگر در خواندن مشکل دارید، از یک لامپ روشن تر یا یک ذره‌بین استفاده کنید. اگر تابش نور برای شما مشکل ساز است، از عینک‌های مخصوصی که دارای پوشش ضد تابش هستند، استفاده کنید. این عینک‌ها می‌توانند در هنگام رانندگی در شب نیز کمک کنند.
  • عمل جراحی آب مروارید: چندین نوع عمل برای آب مروارید وجود دارد، اما همه آن‌ها یک چیز مشترک دارند. جراح عدسی کدر را بیرون می‌آورد و آن را با یک عدسی مصنوعی جایگزین می‌کند. جراحی معمولاً حدود 15 تا 20 دقیقه طول می‌کشد و نیازی نیست یک شب در بیمارستان بمانید. اگر در هر دو چشم آب مروارید دارید، پزشک منتظر می‌ماند تا چشم اول شما بهبود یابد تا چشم دوم را جراحی کند. بیش از 95 درصد از افرادی که این کار را انجام داده‌اند می‌گویند که بعد از آن بهتر می‌بینند.
    جراحی برداشتن آب مروارید به طور کلی بسیار ایمن است و درصد موفقیت بالایی دارد. برخی از خطرات جراحی آب مروارید عبارتند از عفونت، خونریزی، جداشدگی شبکیه. اگرچه بروز همه این عوارض کمتر از 1٪ است. اکثر افراد می‌توانند در همان روزی که عمل جراحی انجام می‌شود به خانه بروند.

نتیجه‌گیری

آب مروارید نواحی ابر مانندی است که روی عدسی چشم شکل می‌گیرد. آب مروارید وابسته به سن، شایع ترین نوع است. علائم شامل تاری دید و تابش خیره کننده نور است. در جراحی آب مروارید عدسی کدر را برمی‌دارند و آن را با یک لنز مصنوعی شفاف به نام IOL جایگزین می‌کنند. معمولا زمانی جراحی توصیه می‌شود که علائم آب مروارید، زندگی روزمره را مختل کند.

:Sources
my.clevelandclinic.org
healthline

سوالات متداول

چشم پزشک، چشمان شما را برای تشخیص آب مروارید معاینه و آزمایش می‌کند. این معاینه جامع چشم شامل اتساع می‌شود و بدان معناست که قطره‌های چشمی مردمک چشم را گشاد می‌کند.

درمان نهایی برای آب مروارید جراحی است که مدت زمانی بین ۳۰تا۴۵ دقیقه به طول می‌انجامد و در ۹۹% موارد بدون عارضه‌ی جانبی است.

جراحی آب مروارید تنها راه برای از بین بردن آب مروارید و بازگرداندن دید شفاف است.

جراحی آب مروارید یکی از ایمن‌ترین و رایج‌ترین جراحی‌ها است. اکثر افراد هیچ عارضه جدی ندارند. اما مهم است که از همه خطرات احتمالی، از جمله عفونت آگاه باشید.

بیشتر آب مرواریدها به سن مربوط می‌شوند و به دلیل تغییرات طبیعی در چشم‌ها با افزایش سن رخ می‌دهند. اما ممکن است به دلایل دیگری مانند آسیب چشمی نیز رخ بدهند.

عوامل خطر برای تشکیل آب مروارید به سه گروه اصلی تقسیم می شوند: محیطی، پزشکی و ژنتیکی

علت اصلی آب مروارید، تجزیه تدریجی پروتئین‌های عدسی است. با این حال، برخی از عوامل ژنتیکی و محیطی می‌توانند خطر ابتلا به آب مروارید یا ابتلا به آن را در سنین پایین‌تر در مقایسه با دیگران افزایش دهند.

پروتئین‌های عدسی چشم در حدود 40 سالگی شروع به تجزیه شدن می‌کنند. اما معمولاً تا 60 سالگی یا بعد از آن متوجه علائم نمی‌شوید.

دیدگاه ها

دیدگاه شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.